AMORIS LAETITIA - O miłości w rodzinie
„Radość miłości przeżywana w rodzinach jest także radością Kościoła. Jak wskazali Ojcowie synodalni, pomimo licznych oznak kryzysu małżeństwa, «pragnienie rodziny jest stale żywe, zwłaszcza wśród ludzi młodych i motywuje Kościół». Odpowiadające na to pragnienie «chrześcijańskie przepowiadanie dotyczące rodziny to doprawdy dobra nowina»” – takimi słowami rozpoczyna się posynodalna adhortacja apostolska papieża Franciszka, zatytułowana „Amoris laetitia”, opublikowana w piątek, 8 kwietnia.
„Adhortacja ta – podkreśla Franciszek – nabiera szczególnego sensu w kontekście Jubileuszowego Roku Miłosierdzia. Po pierwsze, ponieważ uważam ją za propozycję dla chrześcijańskich rodzin, która pobudzi je do docenienia darów małżeństwa i rodziny oraz do podtrzymania miłości silnej i pełnej takich wartości jak wielkoduszność, zaangażowanie, wierność i cierpliwość. Po drugie, ponieważ pragnie ona zachęcić wszystkich, by byli znakiem miłosierdzia i bliskości tam, gdzie życie rodzinne nie jest realizowane w sposób doskonały lub nie przebiega w pokoju i radości (
Amoris laetitia, 5).
Franciszek rozpoczyna od wprowadzenia inspirowanego Pismem Świętym, następnie rozważa aktualną sytuację rodzin, by stać twardo na ziemi – jak sam zaznacza. W kolejnym rozdziale przypomina „podstawowe kwestie nauczania Kościoła o małżeństwie i rodzinie, by w ten sposób dać miejsce dwom centralnym rozdziałom poświęconym miłości” (tamże, 6). W dalszej części biskup Rzymu ukazuje „niektóre drogi duszpasterskie, które służą zbudowaniu solidnych i płodnych ognisk rodzinnych według planu Bożego” (tamże). Jeden rozdział został poświęcony wychowaniu dzieci. W ostatniej części papież zaprasza do miłosierdzia i do duszpasterskiego rozpoznania wobec sytuacji, które nie odpowiadają w pełni temu, co Pan nam proponuje, a na końcu przedstawia duchowość rodziny.
Zachęcając do lektury tak bardzo oczekiwanego papieskiego dokumentu, przytaczamy słowa Franciszka, który na zakończenie krótkiego wstępu otwierającego adhortację sam pisze: „Z racji bogactwa dwuletniej refleksji, której dostarczył proces synodalny, adhortacja ta obejmuje, w różny sposób, wiele i dość różnorodnych tematów. Wyjaśnia to jej nieuniknioną obszerność. Dlatego nie polecam pośpiesznej lektury całości. Lepiej zostanie wykorzystana, zarówno przez rodziny, jak i przez osoby pracujące w duszpasterstwie rodzin, jeśli będą zgłębiały jej kolejne części lub jeśli będą szukały w niej tego, co może być potrzebne w każdej konkretnej okoliczności. Możliwe, na przykład, że małżeństwa utożsamią się bardziej z rozdziałami czwartym i piątym, że duszpasterze szczególnie zainteresują się rozdziałem szóstym, a wszyscy będą bardzo zaintrygowani rozdziałem ósmym. Mam nadzieję, że każdy, poprzez lekturę, poczuje się wezwany do troszczenia się z miłością o życie rodzin, ponieważ one «nie są problemem, są przede wszystkim szansą»” (
Amoris laetitia, 7).
Już dzisiaj zapraszamy do lektury omówienia posynodalnej adhortacji, którą opublikujemy w „Bibliotece Kaznodziejskiej” 4/2016. Tekst papieskiej adhortacji znajdziemy
TUTAJ.