Kościół Franciszka - mój Kościół
Eklezjologia jest nauką teologiczną o Kościele. Dlatego też mówiąc o eklezjologii papieża Franciszka spodziewamy się jakiejś wykładni Kościoła obecnie działającego. Papież Franciszek nie zajmuje się teoretyczną refleksją nad Kościołem, ale raczej stara się przez swoją posługę urzeczywistniać Kościół. Dzięki jego aktywności Kościół wydarza się, a my możemy mieć poczucie bycia Kościołem - pisze ks. prof. Krzysztof Pawlina w Bibliotece Kaznodziejskiej 3/2014 (maj/czerwiec).
"Eklezjologia jest nauką teologiczną o Kościele. Dlatego też mówiąc o eklezjologii papieża Franciszka spodziewamy się jakiejś wykładni Kościoła obecnie działającego. Papież Franciszek nie zajmuje się teoretyczną refleksją nad Kościołem, ale raczej stara się przez swoją posługę urzeczywistniać Kościół. Dzięki jego aktywności Kościół „wydarza się”, a my możemy mieć poczucie bycia Kościołem" - pisze ks. prof. Krzysztof Pawlina w "Bibliotece Kaznodziejskiej" 3/2014 (maj/czerwiec).
13 marca 2014 minął rok od wyboru papieża Franciszka. W najnowszym numerze "Biblioteki Kaznodziejskiej" zamieścimy konferencję wygłoszoną 9 marca 2014 roku przez ks. prof. dr hab. Krzysztofa Pawlinę, rektora Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie podczas rekolekcji „Społeczeństwo myślące” w kościele Wszystkich Świętych w Poznaniu.
"W nauczaniu papieża Franciszka pojawiają się trzy obrazy Kościoła. Są one jakby dominantą Jego podejścia do eklezjologii. Pierwszy to obraz kobiety pochylonej. Święty Łukasz mówi o kobiecie, która „od osiemnastu lat miała ducha niemocy”, była pochyloną i w żaden sposób nie mogła się wyprostować. Papież używa tej ewangelicznej postaci do zobrazowania stanu choroby Kościoła skupionego na sobie. To Kościół pochylony, ale nie pochylony przed kimś, lecz raczej „pochylony nad sobą” – Kościół zajęty samym sobą. Drugi obraz Kościoła to obraz utraty nadziei, obraz uczniów idących do Emaus. Użył go papież chcąc pokazać, że dziś wewnątrz Kościoła następuje utrata nadziei. Towarzyszy jej pewnego rodzaju zmęczenie, rozczarowanie. I wreszcie trzeci obraz to obraz miłosiernego Samarytanina. Jest to Kościół – który pochyla się nad człowiekiem, który znalazł się na marginesie życia społecznego" - pisze ks. Pawlina. Tekst całego wystąpienia opublikujemy w kolejnym numerze "Biblioteki Kaznodziejskiej" (maj/czerwiec 2014), dostępnym w prenumeracie oraz w dobrych księgarniach. Dla prenumeratorów również wersja elektroniczna (z możliwością edytowania wszystkich tekstów) dostępna online.